Ik kwam dit artikel tegen en vond dat dit heel mooi aansloot bij mijn bericht met de ‘Boodschap aan de Resistance Movement’ dat ik enkele dagen geleden publiceerde. Daarom heb ik het vertaald. Het geeft een heel goed beeld van de macht die wij zelf hebben om onze aandacht te richten op de zaken die er echt toe doen, in plaats van ons naar beneden te laten trekken door het miserabele, ellendige en gekleurde/gemanipuleerde nieuws dat dagelijks over ons wordt uitgegoten. Veronica

Fred Dodson, In mijn 30 jaren als een ‘verbeter-jezelf’ coach is het meest belangrijke inzicht dit …

waar jij je aandacht op richt is waar jouw energie naar toe gaat

Als je dit moeilijk te geloven vind, probeer dan dit: loop door een menigte. Richt je aandacht op de mensen. Loop dan weer door dezelfde menigte en richt je aandacht op de gaten tussen de mensen. Er zullen er meer zijn die plaats maken. Probeer dit, het faalt nooit.
Hier is een ander experiment: ga op de hoek van een drukbevolkte straat staan en kijk een tijdje omhoog. Je zult zien dat de mensen om je heen ook omhoog kijken. Zij willen weten waar jij naar kijkt, en voor die korte periode heb jij de richting van hun aandacht bepaald.
Als ik een groep mensen vertel om aan een rode auto te denken is het heel waarschijnlijk dat zij dat allemaal zullen doen. En als ik ze vertel om niet aan een rode auto te denken … zullen zij ook aan een rode auto denken! Zij zouden kunnen hebben gekozen om in plaats daarvan aan een blauwe berg te denken.

Zo realiseer jij je hoe makkelijk het is om de massa aandacht te sturen.
Er zal niet vaak iemand vanuit zijn eigen gedachten of anders kiezen dan wat hem wordt verteld.
In feite, als jij geen besluiten neemt en intenties vaststelt zal iemand anders dat voor je doen.
Je weet dit uit je eigen leven: als jou wordt gevraagd waar je wilt gaan eten en je hebt niet een echte voorkeur dan zullen zij besluiten waar naar toe te gaan. Hetzelfde gebeurt op een massa schaal.
Als gevolg van een algemene zwakheid van wil en bewustzijn laten de meeste mensen hun realiteit voor hen besluiten, met de illusie dat ze konden kiezen – zoiets als kiezen of je jouw belasting wilt betalen met credit card of overschrijving.

Op school leren de kinderen niet hoe ze moeten denken, maar wàt ze moeten denken. Zij leren niet hoe hun aandacht te sturen maar in plaats daarvan leren ze verschillende dingen waarvan verwacht wordt dat zij hun aandacht naar toe sturen.

Het is vernederend om je te realiseren dat de meeste mensen op de planeet dit niet in de praktijk brengen: focussen, leiden, omleiden, verschuiven, herwinnen en losmaken van hun eigen aandacht.

Dus: de levenservaring van de meesten van ons is bepaald door externe agenda’s zoals gebracht door de massa media, scholen, onze ouders, en ontelbare andere bronnen die heel weinig te maken hebben met de waarheid vanuit de kern van ons hart.

Wij hebben geluk dat tenminste iets van de richting die wij van buitenaf krijgen goedaardig is. Wij hebben geluk als wij ouders hebben die zeggen: “Je hebt zoveel talent, je bent intelligent en mooi”, en dus onze aandacht in de juiste richting sturen.
Heb je ooit gehoord dat een nieuwslezer je vertelt: “Je bent veilig, getalenteerd, intelligent, mooi, krachtig en in staat”? Nauwelijks. Je zult horen dat je een slachtoffer bent van verschrikkelijke omstandigheden waar je niets aan kunt doen.

Door aandacht te richten wordt je een mini realiteitschepper. Maar de massa media is de grote duivelskunstenaar van manipulatie van realiteit als het richting geeft aan de aandacht van miljoenen.
Het is niet algemeen begrepen tot welke bizarre graad de nieuwsmedia actief meedoet in de creatie van onze realiteit. Er wordt gedacht dat zij alleen “rapporteren wat er plaats vindt”, maar dat is niet het geval.

Het volgende beschrijft verschillende niveaus van massa-realiteit-creatie door de nieuwsmedia, gesorteerd op de graad van de manipulatie:

Level 1: Filteren

Wanneer ik voor mijn werk een film maak kies ik gewoonlijk een buitenlocatie. Ik zorg ervoor dat ik de camera in de natuur zet zodat de scene er werkelijk goed uit ziet. Door te kiezen waar de camera op te richten sluit ik alles buiten waarvan ik niet wil dat kijkers het zien, alles dat niet in mijn agenda pas.

Ik filmde onlangs een adembenemende natuur … of tenminste zoals het eruit zag in het uiteindelijke resultaat. Ik sloot buiten: een aanpalend parkeerterrein, vuilnisbakken, scharrelende honden, verkeersborden, lelijke huizen en al het andere dat de illusie verstoorde dat ik in het paradijs was.
Elke filmmaker begrijpt tot welke hoogte de filmmaker de realiteit verstoort.

Van de miljoenen gebeurtenissen die elke dag plaatsvinden filtert de verslaggever welke te rapporteren, dit is een normaal proces. Ik doe het voor mijn eigen website door alleen informatie te presenteren die relevant is voor het algemene onderwerp. De mensen doen het op Facebook door zichzelf op een bepaalde manier te presenteren en foto’s buiten te sluiten die hen op een slechte manier laten zien.

Nieuwsmedia, echter, neigen ertoe verschillende filters toe te passen. De eerste is het filter van negatieve vooringenomenheid. Waarom? Omdat op het huidige niveau van bewustzijn op Aarde angst, drama en haat nog steeds meer aandacht vangt dan vrede, welvaart en harmonie.

Wanhopig om advertenties op hun nieuwsprogramma’s en kranten te verkopen zijn de meeste rapportages gefilterd op hoeveel sensatie en actie ze bevatten. Daarbij volgen de televisie nieuwsmedia het credo: “als er geen beeld is (video), dan is het niets”. Toen ik jonger was werkte ik voor een bekend nieuwsstation waar mij precies dat werd verteld. Ik probeerde de editor zover te krijgen om belangrijke kanten van een verhaal te belichten, maar als er geen beeld van was dan was het alsof het niet bestond.
Als zij een normale dag op Aarde accuraat zouden laten zien, zoals het voor de meeste mensen meestal is, kan het ‘saai’ lijken. Dus de camera zoemt in op plaatsen met de meeste chaos en tragedie.

Deze extreme filtering geeft het publiek de valse voorstelling dat de hele wereld meestal in een staat van chaos verkeert, met daarbij de implicatie dat er absoluut niets is dat jij persoonlijk eraan kunt doen. De sensatiejournalist voegt nooit woorden of adviezen toe om je leven te verbeteren, om naar vreedzame omgevingen te gaan of woorden van bemoediging. Hij geeft alleen om de pure terreur van explosies, rotzooi, bloed en vernietiging. Als iemand in jouw omgeving zou praten als een nieuwsverslaggever zou je deze mentaal instabiel verklaren.

Een recente film “The Nightcrawler” (met Jake Gyllenhaal in de hoofdrol) legt de puberale en sadistische gedachtewereld van sommige secties van moderne ‘journalistiek’ bloot. Geen twijfel; de afgelopen jaren hebben over de hele wereld een verhoging laten zien van terroristische aanvallen. En terwijl deze vreselijk zijn, zijn het nog steeds in feite maar locale gebeurtenissen, geprikt op bepaalde gebouwen met een gelimiteerde hoeveelheid mensen. Zij zijn in de verste verte niet zo erg als de oorlogen tussen naties zoals wij die eerder hadden.

Ik was in de stad München op de dag van de terreuraanslag eind juli 2016. Het neerschieten van 9 mensen door een 19-jarige jongen met de naam Ali ging de wereld over. Maar, ik hoorde het via het nieuws en niet omdat ik op dat moment in München was. Op die dag was ik aan het fietsen langs de rivier en ik ging zwemmen. Ik kreeg veel sms-en met de vraag of ik nog steeds leefde en ze zonden goede wensen aan mij en mijn familie. Je ziet het punt dat ik maak … de dingen zijn slecht, maar zelden zo slecht als het nieuws beweerd dat ze zijn.

Iets opmerkelijks: dezelfde journalist die in Nice (Frankrijk) was tijdens de terreuraanslag een week daarvoor en die daarvan live beelden maakte, bleek ook “toevallig” klaar te staan in München op de locatie van de aanslag en hij filmde daar. – Lees er hier meer over
Zijn naam is Richard Gutjahr en hij is òf magnetisch aangetrokken door zulke gebeurtenissen om “terreurtainment” te bieden, of er iets veel meer sinisters gaande. Zie ook A guy named Mason ‘coincidentally’ present at 3 terror attacks

Wanneer, als ik vragen mag, is de laatste keer dat je in het nieuws windsurfers zag in de Palestijnse Gazastreek, of een gelukkige familie die een barbecue had in hun tuin in Jeruzalem? Deze gebeurtenissen vinden elke dag plaats, door honderden, maar zij komen niet automatisch in je hoofd op wanneer ik ‘Gaza’ zeg of ‘Israel’. Ik ben vele keren in zowel Palestina als in Israel geweest, zowel privé als zakelijk, en ik had het er altijd fantastisch.
Toch, wanneer ik aan mensen vertel dat ik daar naar toe ga zeggen ze tegen mij “wees voorzichtig!, dat is gevaarlijk”. Zij associëren deze plaatsen met het bloed en het ‘aan de spies rijgen’ wat het nieuws hen liet zien. Zij weten letterlijk niets van de realiteit van deze plaatsen anders dan wat hen is getoond.

Dit is geen disrespect voor het lijden van de mensen in het Midden-Oosten of ergens anders. Ik gebruik deze voorbeelden voornamelijk om het punt te maken van de gefilterde realiteiten. Zij veroorzaken een gebrek aan balans in onze perceptie van de wereld en zij maken ons ongevoelig voor geweld.

Idealiter zouden nieuwsmedia niet alleen een mooi stukje aan het eind van hun show moeten laten zien, maar meer positieve en interessante segmenten door de hele show heen. Dan leren wij dat de wereld een balans is van Licht en duister. Waar zijn de nieuwsrapporten van hoop, inspiratie, elke-dag helden en menselijke prestatie? Zij komen weinig voor. Als er een juiste balans van duister en Licht werd gegeven zou het publiek meer betrokken worden in het genezen van duister, eerder dan het er apathisch voor worden.

Level 2: Verstoring

Het volgende niveau van realiteit manipulatie is opzettelijke verstoring door de journalisten zelf, want zij willen iets op een bepaalde manier zien of zij maken deel uit van politieke, religieuze of filosofische ideologie. Natuurlijk, niemand is volledig neutraal en onpartijdig, en dat wordt ook niet verwacht, Maar een van de problemen van onze tijd is dat er letterlijk geen massa media outlet is die niet wijd bekend staat als zijnde verbonden met wat politieke, overheid, anti-overheid of filosofische “kant” en ver weg staat van “neutraal”.

De laatste statistieken in mijn land (USA) laten zien dat de top tien meest succesvolle “nieuws” outlets op het internet hetzij “rechts” hetzij “links” verbonden zijn. Het feit dat wij in staat zijn om te bepalen of een outlet links of rechts is, is op zich problematisch. Het is ontmoedigend hoe bijna elk verhaal dat “top nieuws outlets” uitdragen is gefilterd door politiek vooroordeel. Met andere woorden, dit zijn geen “nieuws” outlets en hun medewerkers zijn geen “journalisten”, zij zijn onbeschroomde propaganda outlets voor een van de twee politieke partijen in de USA.

Een andere vorm van verstoring vindt plaats wanneer een journalist iets beter of slechter maakt dan het is. Hij weet dat de editor alleen een verhaal zal accepteren als het interessant genoeg is, dus hij voegt hier en daar een paar details toe, wetende dat waarschijnlijk niemand het nader zal bestuderen.

Door het schrijven op mijn eigen blog voor een behoorlijk groot publiek ben  ik wel bekend met het probleem, maar ik heb altijd weerstand geboden aan de drang om rapportages te overdrijven. Ik heb liever dat enkele van mijn rapportages onderbelicht zijn (“saai’) dan dat er dingen worden beschreven die niet plaatsvonden.

Onnodig te zeggen dat ik dit niet alleen de massamedia verwijt, aangezien zij alleen de wens van het publiek reflecteren die entertainment en opwinding belangrijker vinden dan redelijkheid en waarheid. Wanneer dit publiek naar de bioscoop gaat betalen ze zelden om vrede, liefde en harmonie te zien, maar zij betalen om dood en lijden te bekijken.

Een andere vorm van verstoring is dat de meeste nieuwsverhalen zijn gerapporteerd zonder ze in een bredere context te gieten. De meeste dingen gebeuren als onderdeel van een groter patroon, deel van een geschiedenis, deel van een gedachtewereld. Toch, de manier waarop verhalen worden gebracht is als afzonderlijke deeltjes die weinig of geen relatie met elkaar hebben.

Wanneer ik op mijn blog rapporteer zet ik vaak datgene wat ik schreef in een context en vergelijking met andere zaken die ik schreef, om zo een overeenkomstig totaalplaatje te laten zien. Dit is niet het geval bij conventionele nieuwsmedia waar de mensen denken dat de presidentsverkiezingen in de US, de orkaan die net daarvoor plaatsvond, het ontslag van de CIA-bass, en het weer opkomen van het Israel-Palestina conflict (dat allemaal plaatsvond binnen een paar weken of jaren geleden) helemaal niets met elkaar te maken hebben en afzonderlijke stukjes informatie zijn. Maar zij zijn onderling verbonden, niet alleen metafysisch maar geopolitiek.

Omdat het nieuws teveel rapporteert, en journalisten te snel schrijven, en context en verbinding negeren, creëren zij het negeren van de diepte en de bedoeling van zaken.

Level 3: Opzettelijk Fabriceren

Dit is de meest intense vorm van realiteit manipulatie die hopelijk niet te vaak voorkomt. Ik sprak onlangs met iemand die werkte voor het Britse ministerie van defensie. Hij deelde het volgende verhaal: Enkele decennia geleden ging een groep reporters naar Noord-Ierland om beelden te maken van een conflict. Toen zij arriveerden was alles vredig, dus zij gingen aan de slag en creëerden wat chaos zodat zij thuis konden komen met wat beelden. Zij kochten een lokaal iemand om die molotov cocktails moest maken en gooien (amateur bommen), vanaf de daken in de straten, wat auto’s en vuilnisbakken in brand zette. Op dat moment hebben de journalisten letterlijk het nieuws gecreëerd.

Zij weigerden om naar huis te gaan en te zeggen dat de straten van Belfast op dat moment vredig waren. De man die mij dit verhaal vertelde klaagde dat dit schandaal nooit was openbaargemaakt of gerapporteerd tot op de dag van vandaag. Het was door de BBC afgedekt om gegeneerdheid te vermijden.

Voor een volwassen menselijk wezen is het belangrijk om op zijn minst zich bewust te zijn van hoe de nieuwsmedia de realiteit manipuleert. Meer bewustzijn maakt je immuun. Je kunt dan het nieuws lezen en zien zonder naar beneden te worden getrokken in de slachtoffer mentaliteit of ongevoelige apathie, en als je belang stelt in een verhaal kun je dan verschillende nieuwsoutlets lezen om de verschillende zienswijzen en versies ervan te bekijken en zo een “vogelvlucht oog” te krijgen.

Het is beter om niet alleen te vertrouwen op één nieuwsoutlet. Naar mijn mening zijn de meeste verhalen alleen de wereld-gedachtewereldproductie rotzooi, zoals in een soort slechte droom. Niets ervan hoeft iets met jou te maken te hebben, met jouw realiteit en de realiteit van degenen om je heen. Je ervaart alleen wat je aantrekt door de inhoud van jouw bewustzijn en daaruit voortvloeiende besluiten.

In sommige gevallen zul je een vriend of familielid hebben die veel te veel getrokken wordt in nieuwsmedia, het belang van verschillende gebeurtenissen overdrijvend. Terug in de 80-er jaren geloofden sommigen dat AIDS de gehele planeet volledig zou hebben uitgeroeid in het jaar 2000. Het gebeurde niet. Toen dachten ze dat de varkenspest de bevolking zoals wij het kennen zou uitroeien. Het gebeurde niet. Toen dachten ze dat 2012 de mensheid zou verlichten naar een gouden eeuw van vrede en bliss. Dat gebeurde niet. En zij dachten dat 9/11 het begin zou markeren van de derde wereldoorlog. Dat gebeurde niet.

Ik durf te stellen dat voor de meesten van ons het leven voortkabbelde zoals het 10 jaar daarvoor deed en beter of slechter ging overeenkomstig ons persoonlijk niveau van bewustzijn. Degenen die het nieuws veel te serieus nemen doen maar zelden iets actiefs om de situatie te helpen. Zij geven er de voorkeur aan om in zorg te zitten en te verontwaardigd om positieve actie te ondernemen. Voor hen is het dagelijks bezig zijn met het nieuws als een uitweg uit hun eigen levens die beweging of opwinding zouden kunnen ontberen. Maar wanneer de tijd komt dat hun eigen levens oppakken, verdwijnt hun belangstelling voor het dagelijkse nieuws.

Dit betekent dat zij kunnen hebben gekozen om hun waardevolle aandacht te richten op zaken die werkelijk van belang zijn bij de ontwikkeling van hun eigen geest.

Aandacht is de waarde van de 21e eeuw en ik beveel je aan om die van jou wijs te gebruiken. Wees je bewust van wat je jouw ogen te zien geeft, jouw oren te horen, jouw hoofd te denken en je hart te voelen.

Dooor Fred Dodson

Over de auteur: hij is de schepper van ‘Reality Creation Coaching’. Sinds 1999 heeft hij onderwezen in de optimalisering van persoonlijke performance, de expansie van bewustzijn en de verhoging naar hogere staten van bewustzijn.

Hij geloof dat er veel versies van ‘jou’ zijn en dat je hogere versies van jezelf kunt benaderen, waarmee je verschillende ervaringen in je leven aantrekt. Hij noemt dit proces ‘Reality Creation’. Fred schreef een aantal fascinerende boeken en cursussen. Hier vind je meer daarover: www.realitycreation.org.

©Copyright New Dawn Magazine. If you appreciated this article, please consider a digital subscription.

Source: http://humansarefree.com/2017/05/filter-distort-fabricate-how-mass-media.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+humansarefree%2FaQPD+%28Humans+Are+Free%29

Vertaald door Veronica

https://eventnl.wordpress.com/2017/06/09/filteren-verstoring-fabriceren-hoe-de-massa-media-het-massa-brein-controleert/

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in